سیمای اپیدمیولوژیک و بالینی سرطان معده: مطالعه توصیفی موارد ثبت سرطان در استان فارس (۸۵-۱۳۸۰)

زمینه: بیماری های سرطانی و به طور خاص سرطان معده به عنوان یکی از مهم ترین مشکلات بهداشتی در ایران و بسیاری از کشورها مطرح می باشند. از آنجائی که شناخت ویژگیهای اپیدمیولوژیک بیماری حائز اهمیت است، مطالعه حاضر با هدف بررسی همه گیری شناختی سرطان معده در استان فارس صورت پذیرفت. مواد و روش ها: در این بررسی کلیه موارد ثبت شده سرطان معده در مرکز ثبت سرطان استان فارس بین سال های 1380 تا 1384 مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات لازم با استفاده فرم های ثبت سرطان و نیز پرونده های بیمارستانی بیماران به-دست آمد. کلیه تحلیل ها توسط نرم‎افزار آماری spss ویرایش 13 صورت پذیرفت. یافته ها: از 442 مورد ثبت شده سرطان معده، 6/68 درصد مذکر و 4/31 درصد مؤنث بودند. میانگین سنی کل بیماران 4/58 سال (46/14=sd)، میانگین سنی مردان 72/60 سال (82/13=sd) و زنان 29/53 (48/14=sd) تعیین شد. 5/91 درصد افراد متأهل، اکثریت مردان کشاورز و دامدار و اکثریت زنان خانه دار بودند. 8/34 درصد از مبتلایان ساکن شیراز و مابقی ساکن سایر شهرستان های استان فارس و یا سایر استان ها بودند. سابقه ی مصرف دخانیات توسط 8/52 درصد از بیماران گزارش شده بود. شایع ترین یافته های بالینی در بیماران به ترتیب درد اپی گاستر، کاهش وزن و بی اشتهایی بودند. در حدود 74 درصد بیماران فاصله ی زمانی بین شروع اولین علامت بیماری تا تشخیص بیماری بیش از یک ماه بود، همچنین درجه ی تمایز یافتگی سرطان در 7/40 درصد افراد در زمان تشخیص بیماری در مرحله ی ضعیف قرار داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج حاصله لزوم انجام اقداماتی در جهت کاهش عوامل خطر و یا تشخیص زودرس سرطان معده در افراد در معرض خطر از جمله سیگاری ها، افراد دارای سابقه ی فامیلی سرطان و مشاغل پرخطر ضروری به نظر می رسد.